Het nieuw ingevoerde protocol is in het leven geroepen voor patiënten die palliatieve zorg in het ziekenhuis ontvangen, langdurig opgenomen zijn en tevens niet meer naar huis of een hospice kunnen gaan. De ontmoeting met het huisdier is in principe op alle verpleegafdelingen van Zuyderland mogelijk, al is het ontvangen van een dier op een patiëntenkamer in Sittard-Geleen (eenpersoons) makkelijker te organiseren. Op de Acute Opname Afdeling (AOA), Intensive Care (IC) of de Hartbewaking (CCU) is de mogelijkheid minder vanzelfsprekend.
Vanwege de hygiëneregels was het nog niet zo makkelijk om het toelaten van dieren op een goede manier te regelen. Marieke van Nunen, gespecialiseerd oncologieverpleegkundige in Zuyderland, heeft zich samen met collega Petra Heusschen ingezet om het initiatief toch voor elkaar te krijgen. ‘Uiteindelijk bleek het risico dat een huisdier vormt voor een patiënt in de laatste levensfase, niet zwaarder te wegen dan het waardevolle stukje persoonsgerichte zorg dat we hiermee kunnen bieden’, legt Marieke uit. ‘Maar als het gaat om de hygiëne van ons als verpleegkundigen, onze kleding of andere ruimtes in het ziekenhuis, volgen we natuurlijk nog altijd strikte richtlijnen om geen risico’s voor anderen te veroorzaken.’
Marieke en Petra ontvingen in Zuyderland zelfs een prijs tijdens de zogenaamde projectenmarkt, waar kleine of grote verbeteringen en nieuwe initiatieven binnen Zuyderland werden gepresenteerd. In België is het ontmoeten van het eigen huisdier in ziekenhuizen al gebruikelijker. ‘In Nederland is dat vaak nog niet geregeld of er is geen protocol voor’, aldus Marieke. ‘Maar we proberen hier in Zuyderland gewoon te kijken naar mogelijkheden en er altijd een mouw aan te passen. Ik denk dat de gedachte achter ons initiatief heel invoelbaar is voor veel mensen.’