Calando Middelharnis: Twee hospices onder één dak

Al 25 jaar bestaat Hospice Calando en de beste manier om dat te vieren, was de opening van het fonkelnieuwe gebouw in januari 2024. Niet alleen is het aantal bedden uitgebreid, ook staat er een duurzaam gebouw middenin een landgoed aan de rand van Middelharnis.

Directeur-bestuurder John Kremers is een blij mens. Blij omdat Calando al meer dan een kwart eeuw zo enthousiast gedragen wordt door de bevolking van Goeree-Overflakkee, dat hij niet naar de bank hoefde voor nieuwbouw. Blij omdat het nieuwe duurzame en comfortabele gebouw geheel ten dienste staat van de mensen die er hun laatste levensdagen doorbrengen. “En ik ben heel blij dat we nu ook op een passende wijze mensen met dementie, een psychische aandoening of een verstandelijke beperking palliatief kunnen verzorgen”, zegt hij. “In feite hebben we twee hospices gebouwd onder één dak.”

Arno Hokke, algemeen directeur bij Bouwonderneming Stout BV, is ook een blij mens. Met het nieuwe hospice heeft Stout een fraai visitekaartje afgegeven. “Het motto van ons bouwbedrijf is ‘Mensen voor Gebouwen’ en dat geldt al helemaal bij de bouw van een hospice”, vertelt hij. “We hebben al onze expertise op het gebied van zorg toegepast. Al in de aanbestedingsfase zagen we verschillende verbeterpunten die bovendien tot een stevige prijsreductie zouden leiden. Vandaar dat we met een alternatieve begroting kwamen.”

Stout is als bouwonderneming geen onbekende op Goeree-Overflakkee. Al zo’n vijftien jaar is het bedrijf actief in de regio. “In eerste instantie zochten we een lokale aannemer, maar deze opdracht was te complex”, legt Kremers uit. “Stout was een van de drie aannemers uit Zuidwest-Nederland die we benaderden. Met haar presentatie, kennis en kunde en alternatieve voorstellen konden wij goed verder. Bovendien heeft ze ervaring in het werken met een bouwteam, om samen tot een functioneel ontwerp te komen. Dat was voor mij een vereiste. Met die brede, vroegtijdige inbreng van alle partijen, ook bijvoorbeeld van verpleegkundigen, kom je tot het beste resultaat.”

Om de lokale binding te behouden, maakte Stout uitsluitend gebruik van lokale onderaannemers. Hokke: “Dat was geen enkel probleem. Ons netwerk op Goeree-Overflakkee is groot en met de meeste bedrijven hebben we eerder prettig samengewerkt. Bovendien zijn dit de mensen die al 25 jaar het bestaan van Calando ondersteunen. Zij hebben nu ook de nieuwbouw mede mogelijk gemaakt.”

Kremers had een duidelijke visie voor de nieuwbouw, namelijk een flexibel ontworpen gebouw met een fysieke scheiding tussen de verschillende soorten kamers. “We hebben nu acht kamers voor reguliere bewoners en vier kamers voor mensen met dementie, een verstandelijke beperking of een psychische aandoening”, vertelt Kremers. “Met deze zogenoemde doelgroepkamers voorzien we in een bovenregionale behoefte. Er zijn niet veel hospices die deze mensen willen en kunnen verzorgen omdat hun gedrag vaak de rust van andere bewoners verstoort.”

“De beide hospices zijn inderdaad fysiek gescheiden, maar wel geschakeld”, vult Hokke aan. “Dat betekent dat Calando naar behoefte het aantal reguliere, dan wel de doelgroepkamers kan uitbreiden. Daarmee is de flexibiliteit gegarandeerd.

Sterker nog, het gebouw kan met enkele ingrepen ook veranderd worden in bijvoorbeeld een kleinschalig verpleeghuis of een zorghotel.”

De ruime kamers beschikken over eigen sanitair en een buitenruimte. Er zijn huiskamers ingericht en keukens waar dagelijks wordt gekookt. Voor familieleden zijn op de verdieping twee logeerkamers ingericht. Op het terrein staat, uniek voor Nederland, bovendien een familiechalet dat ruimte biedt aan vier tot vijf personen. Kremers: “We hebben het gebouw zo duurzaam mogelijk gebouwd, met een warmtepomp en zonnepanelen. We hebben bewust niet gekozen voor een klimaatsysteem. Dat is wel duurzaam, maar dit gebouw is er voor de mensen. En die willen gewoon een raam open kunnen zetten. We hebben daarom vloerverwarming met airco voor extra warmte of om te koelen.”

Beide mannen kijken meer dan tevreden terug op het bouwproces. “John wist heel goed wat hij wilde”, blikt Hokke terug. “Zo’n duidelijke visie is vrij zeldzaam, maar werkt heel prettig. Er was een goede klik en veel vertrouwen in elkaar. Wij wilden vanuit de liefde voor ons vak iets moois neerzetten. Voor dit project hebben we onze meest ervaren uitvoerder ingeschakeld. Dit was, na vijftig jaar werken, zijn laatste grote klus en die paste hem goed. Voor een hospice zet je toch een stapje extra. Ons team, inclusief de onderaannemers, was zeer betrokken.”

Kremers kan dat alleen maar beamen. “Ik heb dat ook bij de opening benoemd, ik heb alleen maar mensen zien werken die van hun vak houden. En iedereen voelde zich vrij om met suggesties te komen. Dat is geweldig om mee te maken. Het was telkens een feestje om op de bouw te komen.”