Column | André Van der Gun

Hoog of laag opgeleid, of passie voor wat je doet

Na de basisschool komt er nog veel achteraan als het gaat om studie. En dat is voor iedereen verschillend. Hoe kies je dan naar aanleiding van een schooladvies de juiste richting? Iedereen wil gaan voor het hoogst haalbare omdat dat de mogelijkheden en status zou vergroten. 

Als het gaat over opleiding, en vragen als ‘waar ga ik hierna mee verder’, wordt er veelal onderscheid gemaakt in niveau, bijvoorbeeld universiteit, hbo, en mbo en meer. De ’hogere niveaus’ komen vaak in het nieuws. Bestuurders en leidinggevenden spelen vaak de hoofdrol. Zowel op de werkvloer in de zorg, als in functies in het bedrijfsleven en de politiek. 

Maar een grote groep, die niet vaak in het nieuws komt, is elke dag bezig met ook minstens zo grote inzet. Het kan niet vaak genoeg gezegd zijn. Mensen werkzaam in de zorg.

In het nieuws gaat het nu over de term ‘hoog en laag opgeleide beroepen’. De vraag is of dit nog op een juiste manier de lading dekt. Mijn inziens niet meer. Staat hoog en laag voor het soort opleiding? Naar mijn mening spreken we beter over ‘theoretisch of praktisch opgeleid’, en heeft het niets te maken met een hoog of laag niveau.  In de zorg wordt een groot beroep gedaan op het inlevingsvermogen en flexibele inzet. Vanzelfsprekend is een passende opleiding voor de taak waar je voor staat van het grootste belang. Maar hoog op de ladder van empathie en vertrouwen is zeker zo belangrijk als kennis en vaardigheid. En of je opgeleid wordt in theoretische vakken of voor praktische beroepen, het gaat gelukkig nog erg over de persoon die zijn professionele taak verricht. En vaak zie ik om mij heen dat het geen enkel verschil maakt, hoog of laag opgeleid als het gaat om menselijke verhoudingen. Sterker nog, vaak schuilt er achter hoog opgeleid een gevoel van ongelijkheid. Wat mij opvalt in de zorg is de grote groep vrijwilligers. En in die hoedanigheid doet opleiding er helemaal niet meer toe. Veelal zijn het personen die met pensioen zijn. Zij komen van alle kanten, artsen, advocaten, mensen uit het onderwijs en zakenmensen die mantelzorger zijn. Iedereen is blijkbaar dan gelijk. Dus laten we nu eens verder kijken dan alleen naar opleidingsniveau. Laten we het gewoon ‘theoretisch of praktisch opgeleid’ noemen. Elk beroep heeft mensen nodig met specifieke kwaliteiten en we zullen het met elkaar moeten doen. 

Niemand is gelijk, we zijn allen verschillend, maar we zijn wél gelijkwaardig.