Park Lane Antwerpen brengt stad en groen tot in de beschermde afdeling

Park Lane Antwerpen, een woonzorgcentrum van de groep Orpea, heeft zijn beschermde afdeling in een opvallend nieuw kleedje gestoken. Dat kleedje moet de bewoners, residenten met Alzheimer of andere vormen van dementie, een vertrouwde, goed herkenbare en kleurrijke omgeving bieden.

Het woonzorgcentrum pal tegenover de zuidelijke rand van het ­Antwerpse stadspark telt 148 bewonerskamers. Zeventien ervan vormen de afdeling ‘met verhoogd toezicht’. Vroeger was het gebouw ingericht als Radisson Park Hotel, het enige toenmalige Antwerpse vijfsterrenhotel. In 2016 turnde Orpea het gebouw om tot woonzorgcentrum. Park Lane legde de lat meteen erg hoog. Het bood kamers tot 53 m² aan. De residenten kunnen er niet alleen genieten van themamaaltijden, maar ook baantjes trekken in het eigen zwembad. Tot corona voor beperkingen zorgde vonden er ook heel wat voordrachten en andere culturele manifestaties plaats.

“In langdurige residentiële ouderzorg zijn een gepersonaliseerde zorg en aangepaste activiteiten cruciaal”, motiveert directeur Filip van de Venster deze aanpak. “Om bewoners met een vorm van dementie een betere zorg te kunnen bieden en beter in te spelen op hun behoefte om zich thuis te voelen, hebben we hun afdeling op de eerste verdieping heel apart ingericht, met aangepast beeldmateriaal op vinyl. We willen dat ze er in alle veiligheid zichzelf kunnen zijn en zich goed voelen. Daarbij willen we maximaal rekening houden met het verleden, de wensen en de voorkeuren van bewoners. Verder vragen de noden die specifiek zijn voor hun zorgproblematiek om een aangepaste benadering en omgeving. Dit project mikt dan ook op een nog betere en meer gepersonaliseerde zorg, ter bevordering van hun welzijn en autonomie.”

Bij de inrichting gebruikte het team van Park Lane de invloed van fysieke omgevingselementen om een thuisgevoel en blijvende herkenbaarheid te creëren. Het steriele beeld van een anonieme gang verdwijnt. “Het thuisgevoel maakt de bewoners rustiger en zorgt voor minder prikkels, zodat we ook hun medicatie kunnen afbouwen.”

“Daarbij gebruiken we beelden van het Antwerpse Centraal Station, de ingang van de Zoo en de kathedraal”, aldus Van de Venster. “Dat zijn voor mensen tot ver buiten Antwerpen vertrouwde elementen. De andere beelden zijn vooral die van algemene winkelvitrines uit de jaren dertig tot vijftig van de vorige eeuw. En natuurlijk die van het park. Verder zijn er verwijzingen naar Antwerpen typerende beroepen, zoals die van de diamant- en modewereld.”

De afbeeldingen zijn niet alleen op de wanden aangebracht, maar ook op de plafonds en zelfs op de vloeren. Tot in de badkamer toe, waar een zandkleurige vloer en een duinenlandschap een gevoel van vakantie aan zee moeten doen herleven. In de gangen kregen de vloeren dan weer een patroon van straatklinkers en kasseien. “Bij het flaneren door de ‘oude straten’, met etalages uit de tijd van toen, herkennen onze bewoners hun kamerdeuren niet alleen aan hun foto, maar ook aan de gepersonaliseerde pastelkleur. We hebben die kleuren zo gekozen dat deuren met verwante tinten zo ver mogelijk van elkaar staan. Zo vermijden we verwarring.”

Aan de uitwerking van het project werkten de kinesitherapeuten, ergotherapeuten, logopedisten en animatoren van Park Lane samen, in intensief overleg met de directie en de teamleiders. Voor de keuze van de interieurinrichting baseerden ergotherapeute Bianca en kinesist Marc zich op persoonlijke ervaringen tijdens hun opleiding en op intens opzoekwerk. Zo zijn de parkzichten vlakbij de lift aangebracht. “Dit vermindert de neiging om op de lift te wachten en het risico tot wegloopgedrag. De afbeeldingen zijn uitgevoerd in natuurlijke kleuren. Die zijn rustgevend. We hebben wel voor sterke kleurcontrasten gezorgd. Mensen met dementie hebben dit nodig voor de herkenbaarheid.”